یکی هست اینوردنیا که به یادش مونده اسمت.

سلام دوستان. دلم برای نوشتن تنگ شده بود.بالاخره آموزشی هم داره تموم میشه.زندگی درشرایط سخت روهم گذروندم .فکرکنم دیگه دارم کم کم مرد میشم.

راستی یادم رفت:سلام نازگلم.سلام عسلم.سلام مهربونم.سلام میدم به کسی که اگروجودنازنینش رونداشتم یقینا نمیتونستم به این راحتی این مدت روسپری کنم.خوشحالم.آخه فردامیخوام ببینمت.اونم بعد از مدتها که فقط منتونستم یکی دوساعت ببینمت.یه دل سیر میتونم نگاهت کنم.یادش بخیر.روزای دانشگاه رو یادته؟چه روزایی بود.چه خاطراتی با هم داشتیم.دلم برای اون روزا لک زده.

بازم ازبابت همه چیز ممنونم.

عزیزم این شعر تقدیم به وجود قشنگ ونازنین تو مهربون:

اگه دستام خالی باشه.اگه باشم عاشق تو

غیردل چیزی ندارم که بدونم لایق تو

دلم روازمال دنیا به تو هدیه داده بودم

باتمام بی پناهی به توتکیه داده بودم

هرجابودم باتوبودم هرجارفتم تورودیدم

توسبک شدن تو رویا همه جاباتو بودم

بدون اینو که دل من شده جادو به طلسمت

یکی هست اینوردنیا که به یادش مونده اسمت.

دوستت دارم عزیزم.